Sinema salonlarının sessiz kahramanı

Makinistliğe Batı Sineması’nda başlayan Vedat Şahin, geçtiğimiz haftalarda sinemaseverlere veda eden Başkent’in en esaslı ve eski sinemalarından Kızılırmak Sineması’nda mesleğine veda etti. 

Çocukluk tutkusu olan mesleğini 40 yıl devam ettiren ve Kızılırmak’ın yeni yerine taşınmak üzere kapanmasıyla birlikte makinistliği bırakmaya karar veren 67 yaşındaki Şahin, mesleksel serüvenini anlattı. 

Makinistliği memuriyetten emekli oluncaya kadar yarı vakitli, emekli olduktan sonra da tam vakitli sürdürdüğünü belirten Şahin, çocukluğundan beri perde gerisinin daha çok ilgisini çektiğini lisana getirdi. 

Şahin, “Ben sinema makinesini merak ediyordum. Nasıl sinema oynanıyor, nasıl takılıyor, nasıl başlıyor, nasıl geçiyor üzere. 12 yaşındayken Cebeci’de oturuyordum, açık hava sineması vardı. Oradaki makiniste, ‘makineyi çok merak ediyorum, nasıl bir şey, ben de çalışmak istiyorum’ değimde, bana, ‘sen daha küçüksün, seni sinemaya alayım meşrubat sat, sinema oynayınca gelir bakarsın’ diye karşılık verdi. Sonra ben de açık hava sinemasında meşrubat satmaya başladım. Sinema oynayınca makine dairesine çıkardım. O denli bakardım merakımdan” diye konuştu. 

“Her sinemada değişik makine vardı, hepsini gördüm” 

Askere gittikten sonra makinistliğe orta verdiğini lakin tutkusunun devam ettiğini, askerden döndüğünde de bir yıl sinemada staj yaptığını aktaran Şahin, “Staj sürecinde piyasayla tanıştım. Makinistler Derneği toplantıları olurdu, oraya giderdik. Daha 22 yaşındaydım, en küçükleri bendim o periyotta. Fırsat buldukça yanlarına gittim. Her sinemada değişik makine vardı, hepsini gördüm” tabirlerini kullandı. 

Batı Sineması’nda 15 sene çalıştıktan sonra 2002’de Kızılırmak Sineması’nda çalışmaya başladığını söyleyen Şahin, “2002-2004 yıllarında akşamları çalıştım. 2005’te kamudaki işimden emekli olduktan sonra 7 sene Atakule’de misyon yaptım. Sonra orası yıkılmak zorunda kalınca tekrar Kızılırmak Sineması’na geldim fakat gündüz çalışmak koşuluyla. 2011 yılından beri de burada çalışıyordum” dedi. 

“Seyircilerimizle aile üzere olmuştuk” 

Şahin, sinemanın hayatında büyük bir yeri olduğunu vurgulayarak, “Sinema benim için bir hayat, sinema o denli bir şey ki çok sosyalleşebilecek bir yer. Ben burada 12 yıldır çalışıyorum, son 4-5 yıldır devamlı gelen müşterilerimiz vardı. Biz seyircilerimizle aile üzere olmuştuk” biçiminde konuştu. 

Sinemada salonun dolu olduğu seanslarda çok heyecanlandığını, bazen makine dairesini merak eden izleyicilere burayı gösterdiğini anlatan Vedat Şahin, “Sinema makinistliği sinemada öğrenilir, okulu yoktur. Zati tanıştığım bütün makinist ağabeylerim merakla bu işe başlamışlar. Makinistliğin okulu sinemadır” değerlendirmesinde bulundu. 

“Dijitalde her şeyi aygıt yapıyor” 

Eski makinelerin kullanımının dijitale nazaran daha güç olduğuna işaret eden Şahin, şöyle devam etti: 

“35’lik makinede sinemalar kısım kısım gelir, kutudan çıkarıp sinemaya bakarız. Şayet sinemaskopsa film geniştir, değilse dardır. Biz ona nazaran objektifi de değiştirirdik. Dijitalde hard diskte geliyor sinema. Biz sineması aygıta yükleriz, oynar vaziyete getiririm yalnızca. Biz 35’likte makineye yol verdiğimizde camdan bakardık. Objektif kayması üzere durumlar olurdu, ben düzeltirdim. Dijitalde her şeyi aygıt yapıyor. Lakin bana sorarsanız ben 35’lik makineleri tercih ederim.” 

35 milimetrelik sinema makinelerinin kullanıldığı periyotta, sinema oynadığı sürece teknik sebepler olabilir, diye makineyi bırakmadıklarını söyleyen Şahin, dijitalde bu türlü bir durum yaşanmadığını aktardı. 

“Kovid-19 salgınında sinemayı çok özlüyordum” 

Şahin, Kovid-19 salgınında sinemaların kapandığı periyotta, haftada bir sefer makineleri temizlemek için sinemaya geldiğini belirterek, şunları kaydetti: 

“Haftada bir sefer çalışır vaziyete getirmemiz gerekiyordu, yoksa aygıtlar kitlenirdi. Bir buçuk sene, haftada bir kez geliyordum. Lakin geldiğim vakit çabuk akşam olmasın istiyordum zira özlüyordum. Vakit zaman 35’likte de oynatıyordum, kendi kendimi tatmin ediyordum. Sonra karar verildi, sinema açılacak dendi. Seyirci de bizi özledi. Bizim belli müşterilerimiz vardı. Açılır açılmaz gelmeye başladılar ve pandemiden sonra ilgi daha da çoğaldı.” 

Mesleğinin sonuna geldiğini söyleyen Vedat Şahin, “Herhangi bir sinemada çalışacağımı sanmıyorum, artık dinleneceğim. Ben tekrar sinemayı takip edeceğim, giderim sinema izlerim. Sinemadan hiçbir vakit kopmam ancak artık hayatıma seyirci olarak devam etmek isterim” dedi. 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir