Karara nazaran, Van’da yaşayan yüzde 45 engelli vatandaş, Van Büyükşehir Belediyesince verilen fiyatsız ulaşım kartında her yıl vize süreci için fiyat alındığını söz ederek, bu fiyatın talep edilmemesi istemiyle KDK’ye başvurdu.
Konu hakkında bilgi istenen Van Büyükşehir Belediyesi, ulaşım kartlarının ferdileştirme ve vizeleme fiyatlarının, hizmet alım kontratı yapılan şirket tarafından alındığını belirterek, ulaşım kartlarının yurt dışından döviz karşılığı temin edilmesi ve döviz kurlarında yaşanan artışlar nedeniyle 10 lira olan vize fiyatının, Ulaşım Uyum Merkezi toplantısında 20 liraya çıkartıldığı karşılığını verdi.
Başvuruyu inceleyen KDK, belediyeye, “engellilere tanınan hakların aktif ve eksiksiz kullanılabilmesi için sağlık kurulu raporu mühleti boyunca vize yenileme sürecinin gerek olmadığı fiyatsız ve daha uygun alternatiflerin değerlendirilmesi” istikametinde tavsiye kararında bulundu.
“HER YIL FİYATLI VİZE ZARURİLİĞİ MAKUL DEĞİL”
Kararın münasebetinde, engellilerin ulaşım hakkının, ulusal ve milletlerarası hukuk normlarınca teminat altına alınmış temel hak ve özgürlük olduğuna dikkat çekilerek, bu hakkın, onların fizikî, duygusal ve toplumsal gereksinimlerini karşılayacak formda erişilebilir ve manisiz bir ulaşım sisteminin sağlanmasını öngördüğü belirtildi.
İdarenin, adapsız kullanımların önüne geçmek için her yıl vizeleme yapılmasını mecburî kıldığının anlaşıldığı aktarılan münasebette, uygulamanın, engelli bireylerin toplumsal ahenk süreçlerini desteklemek yerine, haklarını kullanmaları sürecini makul olmayan biçimde zorlaştırabileceğinin görüldüğü vurgulandı.
Bazı lokal idarelerin, engelli otobüs kartlarını sağlık kurulu raporu müddeti boyunca vize yenileme sürecine tabi tutmadığına işaret edilen kararda, şu tabirler yer aldı:
“Bu uygulamanın hem kartın yöntemsiz kullanımların önüne geçtiği hem de engelli bireylerin ulaşım hakkı açısından mağduriyetine neden olmadığı, sağlık kurulu raporu müddeti göz önünde bulundurulmadan her yıl fiyatlı vizeleme sürecini mecburî tutmasının makul olmadığı, bu nedenle engelli bireylerin haklarını korumak için daha uygun alternatiflerin kıymetlendirilmesi gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.”