Bu fotoğraf 14 Mayıs seçim günü çekildi. Karede Cumhurbaşkanı Erdoğan, eşi Emine Hanım’ı oy vermek için sandığa gittiğinde görüyorsunuz.
Yanlarındaki çocuk ise torunları… Bana bu “Bu karedeki üçlüden en güzel hangisini tanıyorsun” diye sorarsanız, “En sağdaki çocuğu” karşılığını verirdim. Nereden mi düzgün tanıyorum? Üzerindeki sweatshirt’ünden… Zira benim küçük torunum Sinan da giymişti ona emsal bir şeyleri vaktinde.
TORUNUNUN AMBLEMİNİ TAŞIDIĞI O OKULU TANIYALIM
Nedir Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın torununun giydiği o sweatshirt, muhtemelen çoğunuz biliyorsunuz.
Üzerinde “Hogwarts“ yazıyor.
Yeryüzünde milyonlarca çocuğun çok güzel tanıdığı bir okulun ismi bu.
Bilmeyenler için kısaca özetleyeyim.
İngiliz müellif J.K. Rowling”in yazdığı Harry Potter romanındaki hayali büyücülük okulu…
Tam ismi “Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu…”
Bir işe girmek için en kuvvetli referans olan Kartal İmam Hatip Okulu değil yani…
OKULUN SLOGANI ŞU: ASLA UYUYAN BİR EJDERİ GIDIKLAMA
11’inci Yüzyıl’da çağın en büyük 4 büyücüsü tarafından kurulan hayali bir okul.
Yedi yıllık eğitimden geçecek çocuklar 11 yaşından itibaren bu okula kabul ediliyor.
Okulun bir de mottosu var:
“Asla uyuyan bir ejderhayı gıdıklama…”
Okul her yıl 1 Eylül’de açılıyor.
OKULUN KÜLTÜRÜNDE “ÇAPULCU” DA VAR
Öğrencilerin hangi binada eğitim alacaklarını belirlemek için bir seçim yapılıyor. Bu seçimi “Seçmen şapka” yapıyor. Yani şapkadan tavşan çıkaran siyasetçilerle kesiştiği bir noktası var bu okulun. Okulun binası çok karmaşık bir yapıya sahip ve bu binanın katlarına gösteren plana “Çapulcu haritası” deniyor.
Yani o da Seyahat ile kesiştiği nokta.
HER ÇOCUK DİNOZOR BARNEY’LE BAŞLAR STAR WARS’LA BİTİRİR
Evet Cumhurbaşkanı Erdoğan”ın torununun, kendi dileği ile alıp giydiği sweatshirtünün üzerinde işte bu hayali okulun amblemi var. O yaşta çocuğu olan her anne babanın bildiği bir tişört bu. Hasebiyle ben de bu tişörtü giyen çocuğu çok uygun tanıyorum. Çocukların gelişmeleri sürecinde bir tişört güzergahları vardır. Evvel Dinozor Barney ile başlarlar. Sonra köpekbalığı hayranlığı periyodu gelir. Dinozorl tişörtlerin yerini köpekbalıklı tişörtler alır.. Sonra Marvel ve DC Comics kahramanları gelir. Son basamak ise Star Wars devridir. Bu son ikisi artık kalıcıdır. Benim yaşıma gelseniz bile kesinlikle bir tişörtünüzün üzerinde bir Marvel yahut Star Wars karakteri kalır.
O ÇOCUĞU YETERLİ TANIMAMIN BİR DİĞER NEDENİ DAHA VAR
O nedenle ben bu çocuğu büyükannesi ve dedesinden daha yeterli tanırım.
Tek nedeni bu da değildir.
Bir de dört yıl evvel canavar ruhlu bir caninin dört patisini kestiği küçük köpek öldüğünde, benim evimdeki torunlarım üzere, Erdoğan’ın torunlarının da ağlamasından tanırım.
Erdoğan’ın torunları o gün babaları Berat Albayrak’tan meskene ikinci bir köpek almasını istemişti…
Söyler misiniz bundan daha yeterli tanımak olur mu…
O nedenle biri beni, “Sen halkı tanımayan bir Beyaz Türk’sün” diye aşağılamaya kalktığında, “Hadi len ordan” deyip geçiyorum..
Ben o halkı tanımasam da çocuklarını çok yeterli tanıyorum.
AMA İTİRAF EDEYİM
Ama bu kere benim bir itirafım var.
Geçen haftaki seçimde, Türkiye halkında benim de nitekim tanımadığım bir kesim olduğunu fark ettim.
14 Mayıs günü “Tepki oyu” veren yüzde 5’i…
İşte “O halkı” hiç lakin hiç tanımamışım.
Yanlış söyledim, o insanları da tanıyorum, hatta kimilerini çok yakından tanıyorum…
Ama anlayamamışım… İşte “O halkı” bana bu hafta 1980’li yıllardan beri çok uygun tanıdığım çok yeterli bir dostum tanıttı..
30 YIL EVVEL İKİMİZ DE GÜZEL BİRER ÖZALCIYDIK
Adını veremeyeceğim, yalnızca profilini yazayım.
ODTÜ mezunu…
1980”li yılların ikinci yarısında ikimiz de Özal”ın Türkiye’ye getirdiği yenilikleri hayranlıkla izliyorduk.
Çok teşebbüsçü, vizyoner ve yenilikçi bir işinsanı oldu.
Elektronik konusunda harikulade bilgisi var.
Tam bir “Startup zihniyetine” sahip.
Dijital ihtilali birinci anlayanlardan biri.
Uluslararası dijital fuarları hiç kaçırmaz.
Ve ikimiz de müzik hastasıyız.
Sık sık mesajlaşırız. Sevdiğimiz müzikleri paylaşırız.
Hala düzgün bir okuyucumdur, yazdıklarımı sevdiğini söyler.
ARKADAŞIM OYUNU OĞAN’A VERDİ
Geçen haftaki seçimde Sinan Ogan’a oy vermiş.
Gerekçesini bana şöyle yazdı:
“Bu toplumda laiklerin sandığı üzere çok dindar, muhafazakar bir AKP çoğunluğu yok. AKP damarı globalleşme ve teknoloji ile geriliyor. Ne kadar imam hatip okulu açarsanız açın bir formda birincil tesir alanı olmaktan uzaklaşacak. Kim büyüyor derseniz Atatürkçü ulusalcılık ile milliyetçilik büyüyor. Sinan Ogan işte bu damara talip oldu…”
İkinci çeşitte kendini Erdoğan’a daha yakın hissediyormuş.
O nedenle önümüzdeki Pazar oyunu Cumhurbaşkanı Erdoğan’a verecekmiş.
Sakın ola bu sözlerimi, küçümser bir sözle yazdığımı sanmayın.
Herkesin oyuna kendi oyum kadar hürmetim var.
Dostluğumuz da motamot devam ediyor.
İLHAN SELÇUK ULUSALCILIĞI VE KIZILELMA MİLLİYETÇİLİĞİ
Bir müddettir kendi kendime şu soruyu soruyordum:
“İlhan Selçuk ulusalcılığı ile MHP milliyetçiliği birebir hassaslıkta birleşebilir mi?
35 yıllık arkadaşım “Birleşti bile” diyor…
Çok sayıda ulusalcı arkadaşım var. Epeydir de tanıyorum onları.
Ama itiraf edeyim anlayamıyorum.
Çocukluk ülküleri olan “Anti emperyalizm” duygusu altında giderek büyüyen anti Batıcılık galiba onları kapalıdan kapalıya ülkenin milliyetçi damarına yanlışsız sürüklüyor.
Baksanıza daha düne kadar “Atatürk milliyetçisi” olduğunu söyleyen Sinan Ogan, bu Pazar Erdoğan’a oy vereceğini açıkladı.
Bense Atatürk ulusalcılığı ile, eli kılıçlı Diyanet anlayışını birebir kareye sokamıyorum.
YÜKSELEN MİLLİYETÇİLİKTE DEMOKRASİ HİÇ Mİ OLMAYACAK
O nedenle “Tepki oyu” lafını nitekim anlamıyorum.
Bu yüzde 5, neye ve kime reaksiyon duyarak birinci çeşitte Sinan Ogan’a oy verdi?
Bir haftada reaksiyonlarını yatıştıran ne oldu ki…
Bu kere gidip iki adaydan birine oy verecek…
Asıl tanımadığım ve anlamadığım şey ise şu:
Abdülkadir Selvi’in köşesinde Sinan Ogan’ın Erdoğan’la yaptığı pazarlıkta 4 unsur üzerinde anlaştığını yazıyor.
O 4 unsura baktım…
Aralarında demokrasi, adalet, özgürlük, İnsan Hakları ile ilgili tek söz yok.
Yükselen milliyetçilik bu mu oluyor artık yani…
İnsani bedelleri zerre kadar önemsemeyen, yalnızca “Güçlü bir Türk Devleti mi” son ve tek gaye?
Ya keyifli insan…
O hiç mi değerli değil…
ÜLKEMLE GURUR DUYDUĞUM PERİYOTLAR VARDI VE ŞUNLARDI
Ülkemin Osmanlı mazisi, Kurtuluş Savaşını veren kahraman insanların kurduğu Cumhuriyet, çok partili demokratik hayata geçişimiz ile daima gurur duydum.
Özal’lı yıllarda yükselen dinamik girişimcilik, yenilikçilik ve hürriyetçilik nedeniyle ülkem yıldız üzere parlıyordu.
Hür dünya ile bütünleşmiş bir milliyetçilik dolaşmaya başlamıştı damarlarımda.
Yurtdışına gittiğimde pasaportumu uzatırken ülkemle gurur duyuyordum.
Erdoğan’ın Medeniyetler İttifakı eş başkanlığı yaptığı, AB ile tam üyelik müzakerelerini başlattığı birinci 7 yılında da tıpkı hisleri yaşadım.
Bütün o yıllarda yönettiğim Hürriyet gazetesinde “En Hoş Türk Bayrağı” kampanyaları düzenledik.
Gazete olarak Ulusal Savunma Bakanlığına, “Çanakkale’ye Türkiye’nin en büyük bayrak direğini inşa ettirmeyi önerdik.
TEPKİ OYU VERENLERİ ANLAMIYORUM LAKİN HOGWARTS TİŞÖRTLÜ ÇOCUKLARI BİLİYORUM
Ama bugün hüzünlüyüm.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yaptığı bu denli hoş şeye karşın, Selahattin Demirtaş’ın, Osman Kavala’nın mahpusta olduğu, adaletin ve insan haklarının yerlerde süründüğü, bir çok aydının sürgünde yaşamak zorunda kaldığı bir ülke ile nasıl gurur duyabilirim ki…
Kendimi hiç ulusalcı olarak hissetmedim. Lakin hayatım boyunca âlâ bir yurtsever olmaya çalıştım. Hatta kimi solcu arkadaşlarım tarafından milliyetçi olmakla eleştirildim. Hiç te gocunmadım bana yapıştırılan bu milliyetçi etiketinden..
Bugüne gelince…Sadece kendi adıma konuşayım.
Gittikçe Batı düşmanlığı haline dönüşen bu ulusalcılığı ve bu milliyetçiliği anlayamıyorum.
Ne yazık ki yükselen ulusalcılığın ve milliyetçiliğin benim bu derin düş kırıklığıma deva olacak bir hassasiyeti yokmuş.
Ülkemde tanıyamadığım şey işte bu…
Ama Hogwarts tişörtlü çocukları çok güzel tanıyorum ve anlıyorum.
Eminim onlar da bir gün beni çok âlâ anlayacak..
Ertuğrul Özkök
Odatv.com